SYRTITES

SYRTITES

nomen gemmae, apud Solin. c. 2. Eruitur gemmae in parte Lucaniae, facie adeo iucundâ, ut languentes intrinsecus stellas et subnubilô renidentes croceô colore perfundat, ea quoniam in littore Syrtium inventa primum est, Syrtites vocatur. Simplicius et verius Plinius, Syrtitem e melleo colore crocô refulgentem, stellas intus continere languidas, ait, l. 37. c. 10 Sensus est, Syrtitae melleum colorem in croci fulgorem exite. Dicitur autem color in gemma, quem prima ἔμφασις exhibet, fulgor vero, qui in suspectu vel despectu, luce aliter et aliter acceptâ, varie nunc igne, nunc sole, nunc inclinatione excitatur et radiat. Vide Salmas. ad Solin. p. 91.